Technika malarska polegająca na użyciu farb, które mają jako spoiwo emulsję bazującą na żółtku jajek. Farby temperowe schną bardzo szybko, nie umożliwiają oddawana łagodnych przejść barw, więc malowane nimi obrazy sprawiają wrażenie stosunkowo surowych. Dla wzmocnienia siły światła pokrywano je firnisem. W średniowieczu temperę stosowano zarówno w malarstwie ściennym i tablicowym, jak do malowania miniatur. W XV w. temperę usunęła w cień zdobywająca coraz większą popularność technika olejna. Ostatnio powróciła do łask, gdyż jej czyste farby wyjątkowo dobrze odpowiadają artystycznym celom i wyobrażeniom naszej współczesności.

malarstwo temperowe. Sandro Botticelli 1485, "Narodziny Wenus".